KESİNLEŞEN CEZA HÜKMÜNDE İKİNCİ KEZ MÜKERRİRLİĞE DAİR HÜKÜM BULUNMADIĞINDAN KAZANILMIŞ HAK GEREĞİ İNFAZ AŞAMASINDA İKİNCİ KEZ MÜKERRİRLİĞE KARAR VERİLMESİ MÜMKÜN DEĞİLDİR.

Yargıtay 12. Ceza Dairesi    

16.05.2024 K.     

2023/6128 E.

2024/2412 K.

KANUN YARARINA BOZMA

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

EK KARAR TARİHİ : 15.02.2023

SAYISI : 2022/630 E., 2022/920 K.

SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

İNCELEME KONUSU

KARAR : Mahkumiyet

KANUN YARARINA

BOZMA YOLUNA

BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının İstemi Üzerine Yargıtay Cumhuriyet

Başsavcılığı

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ... hakkında basit yargılama usulü uygulanmak suretiyle yapılan yargılama sonunda, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 179/2-3 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddeleri gereğince 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının 5237 sayılı Kanun'un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul Anadolu 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2022 tarihli ve 2022/630 esas, 2022/920 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Safranbolu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2018 tarihli ve 2017/388 esas, 2018/319 sayılı kararının, anılan Mahkemenin 05/12/2022 tarihli ve 2017/388 esas, 2018/319 sayılı ek kararı ile tüm sonuçları ile ortadan kaldırılmasına karar verilmesini takiben, infaz savcılığının sanık hakkında tekerrür hükümlerinin infazında meydana gelen tereddütün giderilmesine yönelik talebi üzerine, sanık hakkında tekerrüre esas alınan karar değiştirilerek, sanığın cezasının adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2018 tarihli ve 2018/108 esas, 2018/464 sayılı kararı esas alınarak cezasının ikinci kez mükerirlere özgü olarak infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul Anadolu 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2023 tarihli ve 2022/630 esas, 2022/920 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 18.08.2023 tarih ve 94660652-105-34-10777-2023-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.10.2023 tarihli ve KYB-2023/100608 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.10.2023 tarihli ve KYB-2023/100608 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

".....Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/02/2012 gün ve 2011/1-452 esas, 2012/57 karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve güvenlik tedbirlerine ilişkin bölümde yer alan tekerrürün, hükümlülüğün yasal sonucu olmaması nedeniyle, tekerrür koşullarının bulunup bulunmadığının ve kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulanacağının kararda gösterilmesi zorunlu olup, bu konuda 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve devamı maddeleri uyarınca infaz aşamasında karar alınmasına yasal olanak bulunmadığı, hükümlü hakkında infaz aşamasında tekerrüre esas alınan İstanbul Anadolu 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2018 tarihli ve 2018/108 esas, 2018/464 sayılı ilâmında hükümlü hakkında 1. kez tekerrür hükümleri uygulanması nedeniyle hükümlünün iş bu infaza konu ilâm yönünden 2. kez mükerrirlik şartlarını taşıdığı anlaşılmış ise de, yargılama aşamasında verilen kararda ikinci kez mükerrir olduğunun belirtilmediği, 7242 sayılı Kanunla eklenen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun'un 108/3. maddesi son cümlesi gereğince ikinci kez mükerrirliğe hükümde karar verilmesi gerektiği, aksi halde, kazanılmış hak gereği infaz aşamasında ikinci kez mükerrirliğe karar verilmesinin mümkün olmadığı cihetle, hükümlü hakkında 2. kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

Dosya içeriğine göre; sanığın İstanbul Anadolu 44. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 19.09.2022 tarihli kararı ile 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanığın Safranbolu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/388 Esas 2018/319 Karar sayılı dosyasından 10 Ay hapis cczasına ilişkin ilamı nedeni ile mükerrir olduğu, cezasının TCK 58/6 maddcsi uyarınca mükerrirlcre özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, bu kararın 18.10.2022 tarihinde itiraz edilmeden kesinlcştiği, İstanbulAnadolu 44. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 15.02.2023 tarih 2022/630 Esas ve 2022/920 Karar sayılı ek kararı ile Safranbolu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/388 Esas 2018/319 Karar sayılı dosyasından ek karar ile infazının durdurulmasına karar verildiği, tekerrüre esas olmadığından tekerrüre esas mahkumiyet hükmünün ilamdan çıkarılmasına karar verilerek, sanığın İstanbul Anadolu 6. AsliyeCeza Mahkemesinin 2018/108 Esas 2018/464 Karar sayılı dosyasında sanık hakkında 2 yıl 1 ay hapis cezasının 5237 sayili TCK'nin 58/2-b maddesi uyannca mükerrir olduğu, sanık hakkında verilen 5237 sayılı TCK'nin 58/6 maddesi uyarınca 2. kez tekerrür hükümlerinin uygulanması karar verildiği anlaşılmakla; yargılama aşamasında verilen ilk kararda ikinci kez mükerrir olduğunun belirtilmediği, 7242 sayılı Kanunla eklenen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun'un 108/3. maddesi son cümlesi gereğince ikinci kez mükerrirliğe hükümde karar verilmesi gerektiği, aksi halde, kazanılmış hak gereği infaz aşamasında ikinci kez mükerrirliğe karar verilmesinin mümkün olmadığı cihetle, hükümlü hakkında 2. kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi Kanun'a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

III. KARAR

1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. İstanbul Anadolu 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2023 tarihli ve 2022/630 esas, 2022/920 sayılı ek kararınnın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.05.2024 tarihinde karar verildi.